معنی چشته خوار در لغت نامه دهخدا

طعمه خوار. چشته خور. چاشنی خوار. مسته خوار، کسی که چون یکبار مزۀ چیزی را چشد همواره آرزوی آنراکند. در تداول عامه، کسی را گویند که چون یکبار از جانب شخصی بوی کمکی شود یا در خانه آن شخص از وی پذیرائی بعمل آید، همواره توقع تکرار آنرا کند و منتظرتجدید آن کمک یا آن پذیرائی باشد. رجوع به چشته خور شود، هر حیوان اعم از درنده و پرنده که او را طعام اندک دهند تا رام شود. درنده یا پرنده ای که بوسیلۀ چشته خوردن رام و اهلی شود:، منع دلم ز دیدن آن خال گو مکن، هرچند مرغ خیره شود چشته خوار به.، مسیح کاشی (از آنندراج)

معنی چشته خوار در فرهنگ لغت هوشیار

کسی که چون یکبار از جانب شخصی بوی کمکی شود یا در خانه، آن شخص از وی پذیرائی بعمل آید همواره توقع تکرار آنرا کند و منتظر تجدید آن باشد

معنی چشته خوار - جستجوی لغت در جدول جو

چشته خوار

لغت نامه دهخدا

چشته خوار

فرهنگ لغت هوشیار

پخته خوار

مفت خوار، مفت خور، گدا، گدایی کننده، گداپیشه، برای مثال وگر دست همت بداری ز کار / گداپیشه خوانندت و پخته خوار (سعدی۱ - ۱۶۸)

فرهنگ فارسی عمید

چاشته خور

چاشت خوار، آنکه چاشت بخورد، چاشت خورنده، آنکه طعام چاشت بخورد، آنکه یک بار غذای لذیذی به رایگان خورده و باز هم به طمع آن باشد

فرهنگ فارسی عمید

چاشت خوار

کسی که چاشت بخورد، چاشت خورنده، آنکه طعام چاشت بخورد، کسی که یک بار غذای لذیذی به رایگان خورده و باز هم به طمع آن باشد

فرهنگ فارسی عمید

رشوه خوار

کسی که رشوه می گیرد، رشوه خور، رشوه گیر

فرهنگ فارسی عمید

چشته خور

ویژگی حیوانی که چشته می خورد، کنایه از ویژگی کسی که یک بار از چیزی برخوردار شده و باز هم انتظار تکرار آن را دارد

فرهنگ فارسی عمید

حشره خوار

هر جانوری که خوراکش حشرات باشد، بعضی از گیاهان که حشرات کوچک را در برگ های خود می گیرند و جذب می کنند

فرهنگ فارسی عمید

چاشته خور

(غَ)

چاشت خور. کسی که یک یا دوبار مزه چیزی را چشیده و همیشه چشیدن آن طعم را انتظار و آرزو دارد. آنکه از کسی بهره مند شده و همواره پیرامون آن شخص گردد و توقع بهره مند شدن از او را دارد. و رجوع به چاشت خور و چاشنی خور و چشته خور شود

لغت نامه دهخدا

چاشته خواب

(تَ / تِ خوا / خا)

چاشت خواب. خواب چاشت، به تعبیر، خواب پس از طلوع آفتاب

لغت نامه دهخدا

چاشت خوار

چاشت خوارنده. چاشت خورنده. آن که طعام چاشت خورد. (آنندراج). غدیان. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

چلشته خور

(مُ خوا / خا)

شخصی که از کسی منتفع شده و به همین توقع همیشه پیرامون او می گردد. (ناظم الاطباء). چشته خور. آنکه چون یک یا دو بار از کسی محبت یا منفعتی بیند، پیوسته چشمداشت تکرار و توقعمهربانیها و سودرسانی های بسیار دارد. و رجوع به چشته خور شود، دل آزرده و دل آزار و رنجور. (ناظم الاطباء) ، آویزان. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

چینه خوار

(دِ خَ تَ / تِ)

دانه خوار. مرغی که دانه خورد. مرغی که از دانه تغذیه کند، جوجه ای که بی یاری و کمک دانه برچیند

لغت نامه دهخدا

تشنه خوار

(اَ سَ)

که تشنگان را کشد. که تشنگان را در خود فروبرد. تشنه کش. بسیار سوزان:
خاصه در این بادیۀ دیوسار
دوزخ محرورکش تشنه خوار.
نظامی.
و رجوع به تشنه کش شود

لغت نامه دهخدا

پخته خوار

(اَ رَ)

مفت خوار. انگل. گدا. مردم آرام طلب و گرانجان: نیم شب فی امان من لباس الظلام بر آن حدود گذشتم و پخته خواری چند که هم از این نمد کلاه کرده بودند و هم بر این راه چاه کنده از این دقیقه غافل گشتند وخویش را بخامی طمع در دام وزیر افکندند. (زیدری).
اگر دست همت بداری ز کار
گداپیشه خوانندت و پخته خوار.
سعدی.
، داماد

مفت خوار. اَنگل. گدا. مردم آرام طلب و گرانجان: نیم شب فی امان من لباس الظلام بر آن حدود گذشتم و پخته خواری چند که هم از این نمد کلاه کرده بودند و هم بر این راه چاه کنده از این دقیقه غافل گشتند وخویش را بخامی طمع در دام وزیر افکندند. (زیدری).
اگر دست همت بداری ز کار
گداپیشه خوانندت و پخته خوار.
سعدی.
، داماد

لغت نامه دهخدا

چشته خور

(فَ)

طعمه خور. (آنندراج). چاشنی خور. چشته خوار. مسته خور، آنکه مرغوب بی تلاش روزی او شود. (آنندراج) ، کسی که یک بار مزۀ چیزی را چشیده و همیشه در آرزوی آن باشد، و چاشت خور نیز گویند. (ناظم الاطباء). در تداول عامه، کسی را گویند که چون از شخصی محبت یا منفعتی بدو رسد یا در خانه کسی غذای مطبوعی خورد، پیوسته انتظار تجدید و تکرار آنرا داشته باشد. معتاد به استفاده از دیگری:
دلم که چشته خور التفات دمبدم تست
روا مدار که آخر بداغ چشته بسوزد.
ملا تشبیهی (از آنندراج).
- امثال:
چشته خور از میراث خور بدتر است. رجوع به چشته خوار شود

لغت نامه دهخدا

غوته خوار

(سَ / سِ شُ)

غواص. غوطه خورنده. رجوع به غوطه و غوته شود

لغت نامه دهخدا

رشوه خوار

(گُ / گَ بَ تَ / تِ)

رشوت خور. مرتشی. رشوت خوار. رشوه خور. رشوه گیر. رشوت گیر. (از یادداشت مؤلف). آنکه رشوه گیرد. پاره ستاننده. (فرهنگ فارسی معین). و رجوع به رشوه و مترادفات کلمه شود

لغت نامه دهخدا

چسته خوار

(کاردار)

کسی که اطعمه مرغوب بی تلاش روزی او شود، چرا که ’چسته’ چیزی خوردنی است. (غیاث) (آنندراج). چشته خوار. چشته خور. رجوع به چشته و چشته خور شود

لغت نامه دهخدا

هسته خوار

(رَ سِ)

باکتری های مخصوصی است که انگل هستۀ آمیب ها می شوند. آمیب هایی که به این بیماری دچار شوند تامدتی حرکت می کنند و غذاهای مختلف را جذب میکنند ولی نمیتوانند تقسیم شوند و چون هسته وسیلۀ ترکیب عناصر مختلف در داخل یاخته هاست اگر در یاخته ای نباشد رشدیاخته متوقف خواهد شد. (از گیاه شناسی گل گلاب ص 18)

لغت نامه دهخدا

حشره خوار

(اَ دَ تَ / تِ)

جانور که غذای او حشره است مانند شارک (طرقه) و ترند (دم سنجه) و خلد (موشکور) و ژوژ (خارپشت). حشره خوارنده

لغت نامه دهخدا

غوته خوار

آنکه در آب غوطه خورد فرو رونده در آب

فرهنگ لغت هوشیار

حشره خوار

مایخور مایخوار پوزه دار

فرهنگ لغت هوشیار

چلشته خور

طعمه خوار نواله خور، چاشنی خور، کسی که چون یکباره مزه چیزی را چشد همواره آرزوی آنرا کند، هر حیوان اعم از درنده و پرنده که او را طعام اندک دهند تا رام شود، رشوه خوار

فرهنگ لغت هوشیار

چشته خوری

عمل و حالت چشته خوار

فرهنگ لغت هوشیار

رشوه خوار

آنکه رشوه گیرد پاره ستان

فرهنگ لغت هوشیار

پخته خوار

آدم طلب و گرانجان، مفت خور گدا انگل، داماد

فرهنگ لغت هوشیار

اشتر خوار

خورنده شتر، کنه

فرهنگ لغت هوشیار

چشته خور

طعمه خوار نواله خور، چاشنی خور، کسی که چون یکباره مزه چیزی را چشد همواره آرزوی آنرا کند، هر حیوان اعم از درنده و پرنده که او را طعام اندک دهند تا رام شود، رشوه خوار

فرهنگ لغت هوشیار